Okres Bożego Narodzenia to dla wszystkich Polaków czas wyjątkowy. Narodzenie Pańskie poprzedzone adwentem jest często okresem, w którym podejmujemy różnego rodzaju postanowienia i wyrzeczenia. Wigilia Bożego Narodzenia to dzień spotkań w gronie rodzinnym przy wspólnym stole. Dzielimy się wtedy opłatkiem z bliskimi składając sobie życzenia i obdarowujemy się prezentami. Jednak często w „szale” świątecznych zakupów czy przygotowań zapominamy o sensie samych świąt Bożego Narodzenia, czyli narodzinach Jezusa w stajence Betlejemskiej.
Wychodząc naprzeciw postępującemu zanikowi tradycji nasz oddział postanowił kultywować jedną z najpiękniejszych tradycji okresu Bożego Narodzenia a mianowicie Kolędowanie.
Kolędowaniem określa się obrzęd ludowy związany z okresem świąt Bożego Narodzenia. Polega on na obchodzeniu domów przez kolędników, śpiewaniu kolęd i składaniu życzeń mieszkańcom poszczególnych domostw. W tradycji ludowej wierzono, że przyjęcie Kolędników przyniesie szczęcie i pomyślność dla całej rodziny. Dlatego zawsze kolędnicy byli mile widziani i z chęcią przyjmowani.
Podtrzymując tradycje nasz oddział w składzie 6 osobowym wspieranym, przez Ks. Pawła i kleryka Michała zebrała się drugiego dnia świat Bożego Narodzenia w salce parafialnej. Po uprzednim przećwiczeniu śpiewu poszczególnych kolęd ruszyliśmy kolędować. Mimo mrozu i padającego śniegu atmosfera była gorąca, ze śpiewem na ustach chodziliśmy i głosiliśmy dobrą nowinę. Mimo iż wielu domu unosił się zapach świątecznego obiadu a rodzina zjeżdżała się by razem świętować byliśmy zawsze życzliwie przyjmowani, za co odwdzięczaliśmy się śpiewem i życzeniami. Największą „frajdę” w odwiedzanych domostwach jak zawsze miały dzieciaki, które nie mogły się już doczekać kolędników i z zapałem połączonym z zaciekawieniem zawsze słuchały kolęd i życzeń a później chętnie robiły sobie z nami zdjęcia.