Każdy młody członek, który pragnie związać swoją drogę życia i wiary w Boga poprzez przynależność do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, powinien poznać i stosować w działaniu dziesięć zasad. Dotyczą one każdego człowieka, ale KSM-owicz w ich przestrzeganiu powinien nieustannie wzrastać i świecić przykładem dla innych.
1. Kochaj Boga, szerz Królestwo Chrystusowe w swojej duszy, w swojej rodzinie i w swym środowisku
Bóg jest Najlepszy, Najmędrszy i Wszechmocny, jest naszym Ojcem. Bogu wszystko zawdzięczamy. Musimy dbać o wszystkich, dla których możemy coś zrobić, aby byli lepszymi katolikami. Mamy szerzyć naukę Chrystusa w swej rodzinie, wśród sąsiadów, w otoczeniu szkoły, uczelni, pracy i wśród innych członków narodu.
2. Służ czynnie Kościołowi i Ojczyźnie
Miej oczy szeroko otwarte, od razu rób wszystko, co dobrego możesz. Jako światły Katolik stajesz się obrońcą Kościoła odpierając ataki na religię, kierując przeciwników Boga. Praca dla Ojczyzny ma większe znaczenie niż obrona na polu bitwy. Kiedy trzeba jej będzie bronić, nie powinieneś uchylać się od tego.
3. Kształcić swój umysł, swą wolę, swe serce
Nie żałuj czasu na czytanie dobrych książek, słuchanie dobrych wykładów. Bierz udział w pożytecznych rozmowach, pogadankach, ćwiczeniach. Trzeba mieć umysł jasny i prawdziwą wiedzę. Nawet najjaśniejszy umysł nie wystarcza, tam, gdzie nie ma silnej woli. Ćwicz więc wolę, a serce swe uczyń wrażliwym na potrzeby innych.
4. Szanuj swą godność, bądź prawy i czysty
Wielka jest godność człowieka, stworzonego przez Boga, odkupionego przez Syna Bożego. Wielka jest godność młodego człowieka. Staraj się byś niczym niegodnym imienia tego nie splamił. Bądź prawy i czysty, unikaj grzechu, zwłaszcza nieczystego.
5. Pracuj chętnie, cudzą pracę szanuj, dąż do sprawiedliwości społecznej
Roztropnie kierowaną pracą możemy budować silną i szczęśliwą Polskę. Kto umie pracować i zna trud pracy, ten nigdy nie pokusi się o zniszczenie owoców cudzej pracy, ani dorobku poprzednich pokoleń, czy dobra wspólnego.
6. Szerz chrześcijańską kulturę życia. Bądź uprzejmy, koleżeński, pomagaj chętnie bliźnim
Grzeczność i uprzejmość charakteryzuje dojrzałego chrześcijanina, który nie ma rozchwianej osobowości, ale w każdej sytuacji potrafi się znaleźć i uszanować innych ludzi.
7. Obowiązki spełniaj sumiennie, bądź karny i posłuszny
Sumienność i punktualność są niezbędne w każdej pracy. Bez nich wszystko, co robimy, będzie niedokładne. Praca zbiorowa wymaga od nas podporządkowania się, karności i posłuszeństwa. Bez dobrego kierownictwa i karności marnuje się wiele sił i środków.
Uprawiaj ćwiczenia fizyczne, nie używaj napojów alkoholowych. Sport, turystyka, ćwiczenia fizyczne, to nie tylko rozrywka, ale także ważny czynnik kształtowania osobowości i wzmocnienie sił fizycznych. Katolik jest nie tylko człowiekiem wielkiego „ducha”, ale i harmonijnie rozwiniętego ciała. Troska o integralny rozwój psychofizyczny jest także wykładnikiem naszej osobistej wiary. Dlatego zwracamy uwagę na twórczy wypoczynek i kulturalne, urozmaicone spędzanie wolnego czasu.
10. Bądź stały w przekonaniach wytrwały w działaniu, pogodę ducha nieś w swe otoczenie
Myśląc o Bogu w świecie wyrabiaj sobie katolicki pogląd nas świat. Tym przekonaniom masz pozostać wierny. Bądź wytrwały w postępowaniu według swoich zasad, chociażby narażało cię to na nieprzyjemności, czy drwiny. Zadowolenie z tego, że wytrwałeś, będzie dla ciebie najlepszą nagrodą. Pogoda ducha i uśmiech niech promieniują z twojej osobowości. Spokój i umiejętność rozładowywania napiętych sytuacji niech będą darem jaki możesz zaofiarować innym. Wystrzegaj się taniej rozrywki i beztroskiej wesołkowatości.
Szczegółowe omówienie tych zasad jest zawsze ważnym punktem pracy formacyjnej oddziałów i kół KSM. Należy na spotkaniach przedyskutować ich treść w świetle Ewangelii i nauki Kościoła, a także poprzez wspólną refleksję w grupie. Do treści tych zasad KSM-owicze powinni nieustannie powracać, a także przypominać je sobie w codziennym rachunku sumienia. Dziesięć zasad KSM to pomoc w pracy nad sobą i ukazanie kierunków na drodze do pełnego rozwoju własnej osobowości i rozwoju wspólnot, w których żyjemy i działamy.