Dnia 29 grudnia wyjechaliśmy do Poznania na Europejskie Spotkanie Młodych, Taize. Pełni oczekiwania i ciekawości, siedzieliśmy w srebrnym, mknącym Peugeot czekając na to co przyniosą nam najbliższe godziny. Gdy dojechaliśmy na miejsce marzyła nam się choćby krótka drzemka. Niestety Poznanianki uradowane naszym przybyciem nie pozwoliły nam na to.
Na pierwsze spotkanie udaliśmy się już tego samego dnia na godzinę 19:00. Było to niesamowite przeżycie. Kilkanaście tysięcy młodszych, i starszych ludzi modlących się w ciszy, i śpiewających pieśni chwalące Boga w różnych językach. Na każdym takim spotkaniu, panowała niesamowita atmosfera, której zwieńczeniem była modlitwa z położoną głową na krzyżu św. Franciszka. Myślę że to nie przypadek że właśnie ten symbol chrześcijaństwa został wybrany na te spotkania. Święty Franciszek głosił że należy być jak najwierniejszym w naśladowaniu Chrystusa, nadrzędną wartość miały też ubóstwo i czystość. W czasach promowania „bezpiecznego seksu”, „wyścigu szczurów”, i dążeniu do jak największych dóbr materialnych, myślę że te słowa nabierają szczególnej wartości i mają pokazać młodym ludziom prawdę którą jest Chrystus a nie mas-media.
Kolejki do miejsca tej modlitwy były ogromne co świadczy o tym jak bardzo młodzi ludzie pragną Boga w swoim życiu. Nam też udało się dotrzeć do krzyża aby zawierzyć Panu swoje życie, prosić go o pomoc i podziękować za łaski którymi nas obdarza. Stan w którym znajduje się człowiek w tym momencie jest niesamowity. Czuje się powiew Ducha Świętego i bliską obecność Boga.
Spotkania odbywały się również rano, lecz tym razem w parafiach. Spotykali się tam wszyscy którzy zostali przydzieleni do danej parafii. Modliliśmy się śpiewem w różnych językach, po czym następowała praca w grupach, Czyli śpiew, modlitwy, rozważania, i przygotowanie repertuaru na „Święto Narodów”.
Spotykania odbywały się trzy raz dziennie. O godzinie 15:00, wybór zawsze był duży. Mnóstwo konferencji i świadectw wygłaszanych różnych halach MTP. Zawsze towarzyszyło nam zdanie które często śpiewaliśmy „Laudate omnes gentes, laudate Dominum”-(chwalcie Pana wszystkie narody).
Wspaniały efekt dały nam 31 grudnia zapalone świeczki który trzymał każdy uczestnik na spotkaniu w hali MTP. Wrażenie było niesamowite, i na pewno długo pozostanie w naszym wspomnieniach.
Zwieńczeniem dni skupienia było sylwestrowe czuwanie. Ostatnie chwile w starym roku spędziliśmy w milczeniu i zadumie, wpatrując się w krzyż, i modląc o pokój na świecie. W programie równo o 24:00, znajdowało się oglądanie sztucznym ogni. Po tym wszystkim wróciliśmy na salkę by wziąć udział w „Święcie Narodów”. Zaczęło się ono polonezem, po czym poszczególne grupy narodowościowe prezentowały przygotowane przez siebie skecze. Była tam miedzy innymi bajka o kopciuszku i quiz wiedzy o Polsce i Francji.
Kolejny dzień minął w tym samym harmonogramie co poprzednie. Pewna zmiana nastąpiła na ostatnim już spotkaniu 2 stycznia w kościele. Wtedy wszyscy obecni w kościele wyszli na środek by zaśpiewać „Ziemię”, oraz „Tyś jak skała, Tyś jak wzgórze”, pieśni dobrze nam znane z rekolekcji formacyjnych. Nasi europejscy przyjaciele wcale nie odstawali od nas gdyż chór który przez cały czas towarzyszył nam w parafii, wykazał się dużą determinacją, by nauczyć obcokrajowców tych dwóch jakże radosnych pieśni. Potem nastąpiły podziękowania, i wzruszające pożegnania, z nadzieją na spotkanie za rok.
Spotkania z Taize są spotkaniami ekumenicznymi. Pokazały nam one, że mimo tego iż spotkała się tu młodzież różnych wyznań wszyscy jesteśmy dziećmi Boga, które kochają Go, i chcą mu oddawać cześć. Kolejny zjazd sylwestrowy odbędzie się w Rotterdamie.